Da Teknopedia, l'enciclopedia libera.
Il São Paulo Challenger , noto come Copa Ericsson Brazil per ragioni di sponsorizzazione, è stato un torneo professionistico di tennis giocato su campi in cemento. Faceva parte dell'ATP Challenger Series e si giocava annualmente dal 1981 al 2001 a San Paolo , in Brasile . In alcune stagioni si sono svolte edizioni supplementari del torneo.
Fernando Meligeni detiene il record per vittorie nel singolare con 3 titoli, mentre Givaldo Barbosa e Cássio Motta hanno entrambi 4 titoli nel doppio.
Anno
Campione
Finalista
Punteggio
2001
Agustín Calleri
Juan Ignacio Chela
6–4, 6–3
2000
Guillermo Coria
Tomas Behrend
7–5, 6–1
1999
Hernán Gumy
Thierry Guardiola
7–6, 6–3
1998
Fernando Meligeni (3)
Marcelo Filippini
6–1, 6–4
1997
Lucas Arnold Ker
Fernando Meligeni
6–4, 1–0 rit.
1996
Roberto Jabali (2)
Alejandro Hernández
6–2, 4–6, 6–1
1995
Jean-Philippe Fleurian
Vincenzo Santopadre
7–6, 6–3
1994
Gabriel Markus (2)
Hernán Gumy
2–6, 6–4, 6–4
1993 (2)
Fernando Meligeni (2)
Nicolás Pereira
7–5, 6–2
1993
Fernando Meligeni (1)
Pablo Escribano
6–2, 6–1
1992 (2)
Martin Stringari
Nicolás Pereira
6–3, 3–6, 6–2
1992
Luis Herrera
Jaime Oncins
6–2, 3–6, 6–4
1991 (6)
Cássio Motta (2)
Fernando Roese
6–4, 6–3
1991 (5)
Raúl Viver
Gabriel Markus
7–6, 3–6, 6–3
1991 (4)
Jaime Oncins (2)
Fernando Roese
6–4, 6–4
1991 (3)
Nicolás Pereira
Martin Stringari
6–3, 6–2
1991 (2)
Fernando Roese
Gabriel Markus
6–4, 6–3
1991
Gabriel Markus (1)
João Cunha e Silva
4–6, 6–4, 6–4
1990 (3)
Jaime Oncins (1)
Francisco Yunis
6–3, 6–3
1990 (2)
João Cunha e Silva
Cássio Motta
6–1, 6–2
1990
Miguel Nido
Cássio Motta
6–3, 6–4
1989 (4)
Sergio Cortés
Francisco Yunis
6–4, 6–3
1989 (3)
Pedro Rebolledo
Luiz Mattar
6–3, 6–2
1989 (2)
Roberto Jabali (1)
Borja Uribe-Quintana
6–2, 2–6, 7–5
1989
Stefan Lochbihler
Martin Wostenholme
6–3, 7–5
1988 (3)
Cássio Motta (1)
Guillermo Rivas
6–2, 6–2
1988 (2)
Luiz Mattar
Cássio Motta
7–5, 7–6
1988
Alberto Mancini
Fernando Roese
4–6, 6–3, 6–4
1987 (3)
Ivan Kley (2)
Raúl Viver
6–4, 6–2
1987 (2)
Marcelo Filippini
José Daher
6–2, 7–6
1987
Pavel Vojtíšek
Roberto Argüello
6–4, 2–6, 6–3
1986 (3)
Eduardo Bengoechea
Luiz Mattar
6–3, 6–4
1986 (2)
Carlos Kirmayr (2)
Luiz Mattar
6–4, 6–3
1986
Ivan Kley (1)
Alejandro Ganzábal
6–4, 6–3
1985
Francisco Maciel
Cássio Motta
6–3, 6–3
1984
Non disputato
1983
Zoltán Kuhárszky
Víctor Pecci
6–4, 4–6, 6–1
1982 (3)
Julio Goes
Ney Keller
7–5, 6–1
1982 (2)
Víctor Pecci
José Higueras
6–3, 4–6, 6–3
1982
Thomaz Koch
Cássio Motta
7–6, 7–6
1981
Carlos Kirmayr (1)
Ricardo Cano
6–4, 6–2
Anno
Campioni
Finalisti
Punteggio
2001
Agustín Calleri Edgardo Massa
Diego del Río Mariano Hood
5–7, 7–5, 6–3
2000
Mariano Hood Sebastián Prieto
Tomas Behrend Germán Puentes
6–3, 7–6(6)
1999
Jaime Oncins (2) Daniel Orsanic
Mariano Hood Sebastián Prieto
6–2, 6–2
1998
Diego del Río Martín Rodríguez
Edwin Kempes Peter Wessels
7–6, 6–3
1997
Nelson Aerts Bernardo Martínez
Márcio Carlsson Francisco Costa
6–0, 6–0
1996
Alejandro Hernández Óscar Ortiz
João Cunha e Silva Jean-Philippe Fleurian
6–2, 7–6
1995
Lucas Arnold Ker Patricio Arnold
Otavio Della Marcelo Saliola
6–2, 4–6, 6–1
1994
Otavio Della Marcelo Saliola
Nelson Aerts Danilo Marcelino
6–4, 6–2
1993 (2)
Danilo Marcelino Fernando Meligeni
Martin Blackman Gastón Etlis
6–1, 7–5
1993
Mark Knowles Richard Schmidt
Juan-Ignacio Garat Andrej Merinov
6–4, 6–4
1992 (2)
Pablo Albano (2) Cássio Motta (4)
João Cunha e Silva Nicolás Pereira
walkover
1992
Grant Stafford Kevin Ullyett
Gerardo Martínez Tom Mercer
7–6, 6–4
1991 (6)
João Cunha e Silva Fernando Roese (2)
Pablo Albano Luis Lobo
7–5, 4–6, 6–3
1991 (5)
Francisco Montana (2) Greg Van Emburgh
Jordi Burillo David de Miguel Lapiedra
3–6, 6–4, 6–1
1991 (4)
Luiz Mattar (3) Jaime Oncins (1)
Juan-Ignacio Garat Marcelo Saliola
6–4, 6–4
1991 (3)
Pablo Albano (1) Luis Lobo
Ricardo Camargo José Daher
7–5, 7–6
1991 (2)
Ricardo Acioly Mauro Menezes
Nelson Aerts Fernando Roese
6–3, 3–6, 6–3
1991
Henrik Holm Nils Holm
John Letts Tom Mercer
5–7, 6–4, 6–4
1990 (3)
Richard Lubner Francisco Montana (1)
Nelson Aerts Danilo Marcelino
6–4, 7–6
1990 (2)
Cássio Motta (3) Javier Frana (2)
João Zwetsch Gabriel Markus
6–3, 3–6, 6–1
1990
Javier Frana (1) Gustavo Luza
Ricardo Camargo Ivan Kley
6–3, 7–6
1989 (4)
Luiz Mattar (2) Cássio Motta (2)
Juan Antonio Pino Pérez Mario Tabares
7–5, 6–2
1989 (3)
Nelson Aerts Fernando Roese (1)
Dácio Campos Mario Tabares
2–6, 6–4, 6–4
1989 (2)
David Macpherson Gerardo Mirad
Otavio Della Jaime Oncins
2–6, 7–6, 6–2
1989
Marcelo Hennemann Edvaldo Oliveira
Nelson Aerts Alexandre Hocevar
6–3, 6–3
1988 (3)
Givaldo Barbosa (4) Ricardo Camargo (2)
Pablo Albano César Kist
6–7, 7–6, 6–4
1988 (2)
Givaldo Barbosa (3) Ricardo Camargo (1)
Marcos Hocevar Alexandre Hocevar
5–7, 7–6, 7–6
1988
Pablo Albano Dácio Campos
Gustavo Luza Alberto Mancini
7–5, 6–4
1987 (3)
Marcelo Filippini Daniel Montes De Oca
Javier Frana Gustavo Guerrero
7–5, 4–6, 6–1
1987 (2)
José Daher Eleuterio Martins
Ricardo Acioly Dácio Campos
6–3, 7–6
1987
Ronnie Båthman Carlos Di Laura
César Kist João Soares
6–4, 6–4
1986 (3)
César Kist João Soares
Dácio Campos Carlos Kirmayr
6–4, 3–6, 6–3
1986 (2)
Givaldo Barbosa (2) Ivan Kley
Fernando Roese João Soares
7–6, 6–1
1986
Carlos Kirmayr (2) Luiz Mattar (1)
Ronnie Båthman Dácio Campos
4–6, 6–1, 7–5
1985
Carlos Kirmayr (1) Cássio Motta (1)
Ney Keller Mauro Menezes
6–4, 3–6, 7–6
1984
Non disputato
1983
Zoltán Kuhárszky Gabriel Mattos
Víctor Pecci Hugo Roverano
6–2, 3–6, 6–3
1982 (3)
Thomaz Koch Jose Schmidt
Julio Goes Ney Keller
6–4, 7–6
1982 (2)
Charles Buzz Strode Morris Skip Strode
Pablo Arraya Víctor Pecci
6–1, 6–4
1982
Givaldo Barbosa (1) Julio Goes
Thomaz Koch Cássio Motta
6–4, 6–1
1981
David Carter Paul Kronk
Ángel Giménez Jairo Velasco, Sr.
6–1, 7–6
Sito ITF , su itftennis.com . URL consultato il 27 giugno 2014 (archiviato dall'url originale il 20 luglio 2013) .